در ادامه تاویلات اینترنتی خود امروز می خواهیم مبحث شیرین «دنبالک» را باز شکافیم.
دنبالک از جمله امکانات شایسته ای است که در سایت ها و بلاگ ها پیش بینی شده تا شخص نویسنده بتواند دنباله ی مطالب مهم و مطول خود را به صفحات بعدی احاله دهد و دست خواننده را برای نخواندن آن باز بگذارد.
اما به نظر من خاصیت مهم دنبالک که باعث می شود ما اینقدر آن را دوست داشته باشیم کلیک اضافه ای است که از رهگذر آن نصیب صاحبان سایت ها و وبلاگ ها می شود. و البته در این امر خیر مشارکت مخاطبان و بینندگان و ویزیتور های صفحات گشترده نقش مهمی ایفا می نماید.
دنبالک در واقع جلوگاه مشارکت خالق اثر و خواننده اثر در عرصه اینترنت است. اگر از همین الان همه مخاطبان تصمیم بگیرند هیچ دنبالکی را کلیک نکنند می دانید صفحه وب شاهد چه فجایع دردناکی خواهد بود؟ لذت درک مطلب از بین خواهد رفت و «خوانش» که بزرگترین مساله ی دنیای پست مدرن است پا در هوا خواهد ماند. مرگ مولف آغاز خواهد شد!
دنبالک پیوند عمیقی با شمارشگر وبلاگ دارد از این رو ادبای وبلاگستان فرموده اند: بر هر دنبالکی کلیکی واجب است و در هر کلیک دو صد نعمت موجود. چون بزنی یک شماره خواهد افتاد و بازگردی شماره ای دیگر.
رفت و برگشت کلیکی در دنبالک مثل دم و باز دم امری حیاتی است.
البته حساب خوانندگان بی معرفتی که چون به دنبالک روند به صفحه نخست باز نگردند و از همان جا بروند پی کارشان جداست! اینان لابد به اصل بقا توجهی ندارند. گو نداشته باش!
همان طور که مشاهده فرمودید ما حرف دیگری نداریم و این دنبالک صرفا برای فیض بردن از محضر فواید امکانات اینترنتی ایجاد شده است . لطفا به حساب ما یک کلیک دیگر هم بزنید و به صفحه نخست باز گردید و اگر خواستید تشریف ببرید از آنجا تشریف ببرید!
ممنون از اینکه به من سر زدید
سلام دوست خوبم
ببخشید نفهمیدم منظورتون چی بود؟ چه روابط عمومی بالایی!!؟ یعنی چی؟
واما درمورد عمل کردن خودم به حرفام.... درتمام لحظات زندگیم حتی اون موقعی که دارم به زمین وزمان
کفرمیگم،نگاه تیزبین سهراب که هرگوشه اتاقم حضورداره، همیشه هدایتم میکنه ...نمی دونم چقدرقابل باوره
اما وقتی میخوام کاری کنم یا حرفی بزنم که میدونم اون نمیپسنده، با دیدن نگاه سحرانگیزش،سریع خودموجمع
وجورمیکنم ووقتی دلم میخواد بدون نظارت، حرفم روبزنم،ازنگاهش فرارمیکنم چون میدونم سریع مقاومتم رو
درهم میشکنه وواداربه تسلیمم میکنه.....شما منونمیشناسید اما همه دوروبری هام به این معتقدن که بخاطردست
یافتن به همون حس هایی که ازشون حرف زدم، همیشه یجورمتفاوت بابقیه رفتارکردم که گاهی هم بهم میگن
دیونه ....واونایی که خیلی لطف دارن میگن ایده آلیست دیونه.....بهرحال همه سعیم اینه که یه لحظه ازاون
حال وهوا بیرون نباشم چون اونجوری انگارازخودم بیرون اومدم ودیگه تحمل دنیا برام خیلی سخت میشه....
امیدوارم بتونم همیشه این حال وهواروحفظ کنم ونگاههای تمسخرآمیزدیگران روتاب بیارم....
ببخشید که هردفعه انقدرحرف میزنم ذوقی درکلام شما ،مرا واداربه پرحرفی میکند که البته برایم شیرین
است .....
درپناه خدای شقایقها
ایام به کام
موید باشید.
شما باید همان عنصر معروف معلوم الحال باشید! درباره شما زیاد شنیده ایم.
من هیچ وقت به ادامه مطلب نمی رم این یه بار هم استثنا بوداااا
اگر تا الان نمی دونستم که چرا اسم وبتو گذاشتی معلوم الحال، حالا فهمیدم. با اینکه تیز بازی در اوردیو، پایین ادامه ی مطلب زدی، من زرنگی بخرج دادم، بازش نکردم. بنا به اصل اینکه، کلا نباید به هیچ کس اعتماد کرد، بازش نکردم، تا دو تا شماره واست نیوفته[ نیشخند]. اصلنم دلم نمی سوزه چون هر چی باشه به شماره افتادنش نمی ارزه.[نیشخند]
رفتم به ادامه ی مطلب...اصولا خوشم نمی آید اینهایی که ادامه ی مطلب می گذارند آخر نوشته هایشان... دیگر نکن این کارها را...آفرین